Yalnızlık deyince akla tek kalmış biri gelsin diye çabalıyorlar.

Sürüsünden ayrılmış gökyüzünde uçan bir kuşun,

Denizin ortasında sap gibi kalmış bir geminin,

Uzayın derinliklerindeki bir yıldızın fotoğrafını paylaşıp

Başlığa "Yalnızlık" yazıyorlar.

O iş öyle değil.


Yalnızlık tek kalmakla olmaz.

Terk etmekle terk edilmekle oluşmaz.

Yalnızlık kendinden gitmekle olur.

Hiçliktir yani.

İnsanoğlu ise hiçlik nedir bilmez, bilemez.

Bu yüzdendir ruhsuz bir bedenin acı dayanılmazlığı.


Yoksa dedikleri gibi tek kalmakta ne var?

Kimse yoksa sen varsın.

En güzeli işte.

Mis gibi, mis.

Yanına da bir kitap,

Değmeyin keyfime!


Fakat yalnızlık öyle mi?

Sen yoksun bir kere

Ve özgür de değilsin,

Düşünsene

Tek bile kalamıyorsun.