Banyoda yankısıyla konuşur sesinin,
Aynada yansımasıyla.
Dinleyeni yok tekelciden başka
O da yalnız parası olduğunda
Uyumadan önce söker, yanına yatırır
Sarılır, atar elini ‘kalbinin’ omzuna
Eh, sarılıp sarmalanmak bu kalbin de hakkı,
Bir Kristof Kolomb lazım vücuduna
Bir muhabbet kuşu aldı
3 gün yaşadı, tek kelime konuşmadan
Ben bile katlanamıyorum kendime
Haklı dedi sıkıntıdan ölmekte hayvan
Tersten yaşardı hayatı
Gündüzleri çıkmazdı evinden
Koydu cebine hayallerini
Attı dışarı kendini bir gece aniden
Evsiz birini gördü bir bankta
Çöktü yanına başladı anlatmaya
Ben de ait olamıyorum hiçbir yere
Bir parça umut yeter mi
Kurtulmak için bu ızdıraptan?
Paradan haber ver moruk, dedi evsiz
Bana ne senin acılarından!
Ağzına kadar dolu çekmecesi
Kimsenin okumadığı şiirleriyle
‘Kalabalık’ kokan oda spreyi sıkar
Duvarlarına yalnızlık sinmiş evine
Yürek altı kaynakları fakirdi
Yorgundu en az Türkiye kadar
Benim de problemim bu dedi
Ölemiyorum yalnızlıktan.
