Bazen ne düşüneceğini bilemiyor insan.
Doğru bildiği dik bir yokuşta heba ediyor hayatını. Değmeyecek basit korkularla savuruyor, üç beş yaprak dolduracak kısacık ömrünü. Oysa bir kenara bırakıp cesaretsizlikleri, istedikleri için dikse burnunu; "Yanlış da olsa benim yanlışım" deyip sahip çıksa hatalarına. Hayat eğilip verir belki "yanlış" sayılan en saf gerçeği... Biraz cesaret, biraz umut. Kısacık ömrü güzelleştirecek şey bu.
