I

kaybedilmiş savaş meydanında

bozgun rüzgârlar

ölülerin yakasında kuzgunlar

güneşten geceye

gözlerimden ne kaldıysa

hiç değişmeyen o ıslığıyla

çatlamış kanlı dudaklarımda

adını sakladım

bilinsin

II

düş mü

öpüş mü

bir damla bile kurtarabilir mi

bu kızıl yangından beni

çare yok

ölüm biter.

III

yorgun bulutlardan

hangi yalanlar dökülecek

bilmem,

kan çekilecek ruhumdan

yalnız rüzgârlar kanatlanıp gelin şimdi

ne kaldıysa

çatlamış kanlı dudaklarımda