Kutsal varlıklar toplanmıştı Siyon'da, o kutsal dağda.
Tepeden izliyorlardı insanları.
Tüm savaşları, barışları ve gözyaşlarını.
"Ah!" dedi aralarından en bilge olan.
"Keşke hiç lanetlenmeseydi bu zavallı yaratıklar"
"İnsan olmasaydı adları"
"İnsan unutandır ve unuttular geçmişin karanlık anılarını"
"Adem'den beri süregelen isyanları ve bitmeyen kavgaları"
"Tanrı olmak istediler, Tanrı'yı sevmediler."
"İktidar için kan döktüler, barış için savaştılar."
"Lanetlendiler her geçen gün, görünmeyen buz dağları çoğaldı"
"Ah, zavallı insanoğlu..." dedi sevgi tanrısı
"Kolay sandılar sevmeyi, istemediler emek vermeyi"
"Oysa tek sevdikleri, aynadaki yansımaları"
"Ve bir gün kırılacak aynaları..."
