kulaklarımda yankılanıyor

karanlığın çığlığı

işte geliyor acı

yeniden ve yeniden

durmaksızın

bıçaklanırken zevk alıyor

yaralarımda en güzel çiçeklerin kokusu

dolmuyor boşluk

gelmiyor geri kalbimin masum parçaları

ağlayıp içimdeki zehri akıtırken

kanlar boşalıyor ruhumdan

boğazıma dolanan bu eller

nefesim değil ruhum kesiliyor

hayatın parçaları savruluyor

yalnızlığın avucunda

kurtarılmayı bekleyen mahluk

görülmeyen işte

bu ruh benim