Söylenebilecekler söylenmiş,
Hisler dediğin,
İsa'dan önce yitirilmiş.
Yüreğinde taşıdığın,
Aşkın meyvesi dediğin,
Çoktan var olup
Yok oldu.
Hiçbir anlamı yok anlayacağın.
En azından, bence...
Yük gemisiyim ben,
Koca tren,
Ne taşıdığımı bilmem,
Yük taşıyan,
Ruh taşıyan,
Etten, kemikten,
Bilinmezin oğlu,
İnsanım,
Bir makineyim ben.
Yakar mı bu yük fikrimi?
Ezer mi?
Cezası var mıdır?
Bilmem efendi ben,
Taşıdım,
Getirdim.
Kuşa kanadını veren,
Ateşe öfkeyi vermiş,
Göğe huzuru bahşeden,
Kargalara karayı vermiş,
Ağaçlara hayat diyen,
Zamana çürüt demiş.
Ben ağladım,
İnsanı var eden,
Ne yapacağını kendin seç demiş.
Siler Tanrı'dan olan gözyaşlarını,
Bakar semaya usulca,
Bir şiiri var eden eller midir,
Evvelini gören gözler mi,
Aklın var ise eğer,
Kulakların da işitmişse,
Tanrı'dan olan
Yahut olmayan,
Bakar semaya usulca,
Semaya, şiir yazan,
Eller midir?
Gözlerimi yakan hakiki duman,
Ellerim yarı donuktur benim,
Yarım işitir kulaklarım,
Dünyanın bir fiziği vardır,
Bilirim,
Mucidini ararım,
Aradım durdum icadımla,
İcadı var eden,
Elbet bulunur icadıyla,
Ortaya koyduğuyla,
Sordum durdum,
Ötesi yok,
Hani ben de bir icadım ya,
Nerede gezinir,
Kimde gizlidir,
Adın Tanrı'm, adın!
Hani beni sen var ettin ya,
Gizin,
Esrarın,
Onca soru sorduk,
Senin cevabın Tanrı'm,
İçimde midir benim,
Yoksa içinde gezdiğimin?
