İçine saplanıp kaldığım
Kalbimin derin uğultusu yarım kalmışlık
Yarım kaldım ben
Bir tenhada usulca bırakıldım
Sevda kırıntılarımı topladım yerden
Sessizce uzaklaştı bedenim yeryüzünden
Kanı durmayan yaralarım var ruhumda
Zaman ayrı bir gözyaşı şarkısı artık
Çırpındıkça ışıklar, yıldızlar kayboluyor şimdi
Elinden tuttuğum sızlayan bir yalnızlık
Sabahın sabah olmadığı yerdeyim
Kederdeyim, çiçeklenemediğim cemredeyim
Eksiğim yarım kalan şiir gibi
Manasız, düğümlenmiş ve örselenmişcesine
Acı veriyor kalp dolusu sevmeler
Çaresizce beklemeler
Ah maviliğini yitirmiş sevdam
Hasret kaldığım ikindi buluşmaları
Uçurumun kenarında, gecenin ölü soğuğunda
Aradığım sendin kendi kaybolmuşluğumda
Anlamını sorduğum soluk soluğa kaldığım sevdam
Üşüdüğün baharlar oldu mu hiç
Kimse bilmesin diye sakladığın bir Acı yumağı
Ölüm sessizliğinde hissettin mi ayrılıkları
Taşıdın mi yüreğinde
Dibini göremediğin kör kuyuları
