I
Şehirleri üstümde ilikleyen yıllar geçti
bir başka bahardı,
nehir aktı,
su aktı gitti
Üstünde durmuyorum duracağımı bilerek,
başka günlerin ölmekleri yanı başımda kuzgun
Ve ben karaya yaklaştıkça
sürüklendiğimi daha çok anlıyorum.
silinmiş simalar ummanında aynalar pazarı
Olduğum yerde kaybolan bir şeyim artık ben
Yarı kar soğuğu, yarı uykulu
bir gümbürtü kopacak aklımda korkuyorum.
üstünde durmuyorum,
duramayacağımı bilerek...
Avcumda bir yiv deliği var
çakılacak günü bekliyorum.
ve ben
yaşlandığımı yâ rab
ne çabuk anlıyorum
II
Havsalam, meşûm talihe teşne
sanki hep eşiklerde izlemişim cemreyi
Pınarında burulmuş sanki su, ben doğmadan
ben doğmadan kurcalamışlar bütün kutuları
Oysa hayatın tıkırtısını ben çalmadım.
ben gütmedim atları metal çitlere
"Adem olmak, böyle olmalı demek" dedim
ademoğlu olmaktaki
velût ve günahkarlığı ise kabullenmedim.
Kendim adına bütün dünyanın İseviliğini alıyorum
varsın yunus diye görünsün tekrar adım
Ben kendimi hep yaşlı saydım
bütün dünyanın adını iştah sayarak
ve ben
yaşlandığımı ya râb
ne çabuk anlıyorum
