Doğdu güneş, sonra da battı, gün bitti.

Yaşamak denilen şey bu kadar basit değil ki.

Yalan laflar, sahte aşklar, boş bakışlar...

Hayat denilen şeyde doğru ne arar ki?


Mutluluğu istiyor kalbim, ne yapsın resmini?

Mutluluk aranarak bulunabilecek bir şey mi peki?

Yarının hiç gelmeyecek hayali ile yaşayanlar,

Bilmezler mi dün de bugünün evveli?


Şair "aşktır nefes almak" demişti.

Boğulmak mı nefes alırken yalnızlığa mahkumların kaderi?

Aşkı bedenlerin saltanatı sananlar,

Duymazlar mı ruhların sessiz direnişini?


Doğdu insan, öldü, ömrü bitti.

İşte yaşamak denilen şey bu kadar basitti.

Nefes alıyor diye yaşadığını zanneden zavallı insan,

Bilmez ki öldü ruhu, gömülemedi bedeni.