İnsanoğlunun yaşamda olması ürkütücü ve kafa yorucudur. Yüz bin yıl önce aktif hale geldik ve kendimizi yabancı olduğumuz bir yerde gördük. Bu yer farklı canlılarla doluydu. Bazılarını biz tüketiyorduk bazıları da bizi tüketebiliyordu. İçebileceğimiz sıvılar vardı. Daha fazla şey yapmak için kullanabileceğimiz şeyler de. Gündüz vaktinde ısıtıcı, sarı bir yuvarlak vardı. Gece vakti ise hoş ışıklarla doluydu. Bu yer tabii ki bizim için var olmuştu. Bir şey bizi üstten izliyordu. Bu, her şeyi daha az ürkütücü ve kafa yorucu hale getirdi. Ama zaman geçtikçe dünyamız ve kendimiz hakkında daha fazla bilgi öğrendik. Geceleri parıldayan ay, bizim için değildi. Artık evren denilen şeyin ortasında yaşamadığımızı öğrendik. Evrenin düşündüğümüzden daha yaşlı olduğunu öğrendik. Öğrendiğimiz en büyük bilgi; bizler zamanın geçici bir parçasıyız, bu milyonlarca yıldır bu şekilde devam ediyor. Ancak beyinlerimiz böyle bir anlayışı algılayamıyor. Ama en büyük sorun bu değil. En büyük sorun zaman. Daha gerçekçi konuşmak gerekirse, geriye kalan zamanımız. 70 yaşında öleceğimizi düşünelim. Ne kadar uzun gözüküyor değil mi? Aslında öyle değil, bu çok az bir süre. Anda yaşadığımız zaman ağır geçiyor ancak geriye baktığımızda sadece birkaç dakika yaşadığımızı zannediyoruz. Ya sonra ne olacak? Ölüm. Bedenimiz çürüyecek, bizi biz yapan kısımlarımız olmayacak. Bizi biz kalmayana kadar bu devam edecek. İnsanlar bizim görmediğimiz bir parçamızın olduğuna inanıyor. Ama bundan ne kadar eminiz? Bu hayat her şeyimiz olabilir ve sonsuza kadar ölü olabiliriz. Bu kulağa geldiği kadar korkunç değil. Bizden önce olmuş milyarlarca yıllık serüveni bilmiyoruz. Bizden sonra bir o kadar daha yaşanacak olan serüvenleri bilemeyeceğiz. Şimdi 10 saniyeliğine gözlerinizi kapatın. Sonsuzluk işte bu kadar uzun gelir. Eğer evrenin kuralları yoksa, mühim olan tek kural bizim kendi oluşturduklarımızdır. Eğer evrenin amacı yoksa, biz amaç belirleriz. Elbette insanlar bir zaman sonra yok olacak. Ama yok olmadan önce, kendimizi ve çevremizdeki dünyayı keşfetme şansımız var. Bizler, var olan bir evren kadar evreniz.