Şeytanlara atfedildi bütün övüngen sesler.
Çamur deryasında boğulurken bağırdılar hep bir ağızdan duyulmak için.
Ölümü doğum geçiyordu saat.
Zaman, zamana yenik düştü unutuldu feryat.
Doğumla ölüm evlendi.
Yaşam denen çocuğu yarattılar sahte şehvetleriyle.
İnsan dedikleri histerikli elmaları ektiler dünya arazisine.
Bir ısırık alan mayhoş oldu uzanıverdi hayatın kollarına.
Varoluş türküsü söylendi kulaklara.
Sayıklatıldı yalandan dualar ağızlara.
Mecali kalmayan bilinmezliğe koştu apansızca.
Bilgimiz yok hâlâ hangi girdaptalar.
