Ben yenildiğimi, seninle birlikte olabilmek için sürekli çabalamam gerektiğini fark ettiğimde kabullendim


Beni bir duygu içinde değil iki, üç, dört ve daha fazlasında anlamayı bırakıp artık beni hissedemediğinde yenildim.


Üzüldüğümde yanıma gelmeyi bıraktığında gittim.


Ben, gitmiştim sanırken beni yine sever gibi olduğunda hemen eskisi gibi sana döndüğüm yerde gidemediğimi fark ettim.


Sana tekrar tekrar döndüğümde kalbime eskisi gibi değemediğinde artık bittim. Kaç kez bittim, bir türlü tükenmedin.


Ama tükendim. İnançlarımdan. Hayallerimden. Umutlarımdan. Aklımı ve kalbimi saran sevgimin sahibini kaybettiğimi anladığımda tükendim.

Eskiden karanlıkları aydınlatan yüzünün güzelliğini, mezar taşlarına bıraktığımda öğrendim bittiğini.