Kızgınlığımın buharından önümü göremiyorum
Geleceğe bir papatya ama benden bu kadar
Buralardan gidiyorum
Ne bahçe ekmeye mecalim var
Ne de gönlümü süslemeye
Bir trene biniyorum
Nereye gittiğimi bilmiyorum
Lütfen beni bul ve acımı anla
Kesilmiş saçlarımdaki korkunun kokusu ulaşırsa sana
Yenildiğimi bil bu aşka
