Kolektif yok oluş!

Ölümü hep birlikte karşılama fikri...

Aynı, karanlık bir ormanda, sevdiklerinle kol kola yürümek gibi.

"Ben çalayım, sen konuş." fikriyle gidilen müdür kapısı...

"Beni mi çağırdın Yüce Tanrı?

Ya da benim mi işim düştü sana?"


Eksiğiz biz.

Korkağız biraz.

Yanımda bir Havva olmadan yedim bilgi ağacının meyvesini.

Tek başıma kovuldum Aden'den.

Ama artık istemiyorum Tanrı'nın merhametini.

Fakat biraz uyku iyi gelirdi sahiden.


Sanırım sonsuz karanlığa sereceğiz yer yataklarını.

Sarılarak uyuruz artık.