Kayboldu,
Dudaklarından çıkan birkaç cümlenin getirdiği sessizlik ile
Şavkıyan duygularına kaptırdığı esaretin çekişmesi
İçi içini yiyorken
Sessizce küfürler savuruyor yarınlara
Solmuş çiçekleri gören bulutlar, isyanlarını haykırıyor yağmurlar ile
Senin yerini
Birçok kadınla doldurmaya çalıştım
Hepsinin kalbimin içinde açtığı boşluk
Kervanların, duygularımı çalmasına yol açtı
Ve geride bıraktıkları birkaç acıyı
Köpek gibi içerek ve boktan şiirler yazarak doldurmaya çalışıyorum
Yine de yetmiyor
Bitmiyor bu yürekte açılan boşluk
Hiçlikte büyümesi için damla damla suladığım çiçek gibi
Gözlerinden akan yaşlar mabetlerin yıkılışına yol açıyor,
Dualar yarım kalıyor Yesenin’in bahçesinde
Yirmi üçten geriye kalan tek şey ise
Ölüme doğru sürüklenen geminin içinde
Dalgaların eşliğinde, beyaz sayfalara
Bir çift kanlı kelimeler dökmek, cümlelerin gelip şairini vurması için…
