Şavkı vuran gecemin

aradığı

bir mum ışığıydı.

Bir kıyamet kopsa da,

kaçtığım

bana bağlanan kasvetindi.


Uçurumunda,

dökülse de taşlar üzerime,

boğulurum gözlerinin maviliğinde.


Bir düş de,

uzakların acısında batan iğneler,

uyandığımda son bulmuş.

Yine tuttuğum dilekler

sana bir bir dökülmüş.


Ve böyle ki,

her kayan yıldız,

intiharıymış her sevginin.