Kitabımın sayfalarında
yıllanmış Papatyam,
En ayaz kışlarımın yoldaşı,
En sıcak yaz günlerimin kaleme aldığı Hikayem,
Kitaplara hiç düșman olmadım rengini yıllar içinde soldurmalarına rağmen,
Aksine daha da bağlandım kitaplara en çok da rengini verdiğin sayfalara,
Solan renginle beraber seni okudum yıllarca,
Ah yıllanmıș Papatyam,
Yapraklarının renkleri gibi seni eskittiğim yıllar içinde saçlarıma da düștü aklar,
Yıllar geçtikçe Hasretim de çoğaldı Mevsimlere,
Artık dallarım senin topraktaki dalların kadar yeşil değildi,
Yağmurdan susuzluktan değil, Gülüşünü kaybettiğimden de değil,
Hasretim çoğaldıkça her güne bir Renk bıraktım
