Benden imal edilme koşumlarla bindiğim zamanın kanatlarıdır

Yelesinden tutunduğum terli kalbimle 

Tutundukça esir, bıraktıkça özgürüm

Saatleri telefonun başında konserve etmek nedensizliği 

Hissizliğimi artırıyor gam macunu gibi 

Yine hep bir şeyler eksik işte


Ötükenden duyduğum ses değil öz suyuna muhaldir 

Düşlere eştir çoğu gün

Babamı daha bir benzetirim yaylalara

Ağaçların hafızasından dinlerim dokunarak ve sürünerek köklerine 

Düşen meleklere tutunur

Kan ve hazine düşen görkemimle 

devinirim kendi payımla

Bir çocuğun elinden tutamam 

Annesini teselli edemem 

Dünyaya gelen her kızdan biriyle bağımlanır bu yorgunluk bilir misiniz 

Kiraz mevsimlerine tutunuruz kimimiz 

Klasik müziklerin boğazından çıkar doğum sancımız

Evrendeki en güzel sestir 

Atılan nükleer enerjidir kum tanelerine yapışan 

En çok annem inandığında deviririm duvarları sesimden 

Yorgunluğumdan kopan cümlelerim 

Söylediğim şarkılarla kaybolur 

Sesimle ışıldar ve etrafı kırmızıya boyarım 

Nehirleri taklit eder, rüzgardan gemiler yaparım 

Yine de hep bir şeyler eksik işte