boşanıyorum namludan
kanımın hızına rahmet okutur gibi
annemin külleriyle dölleyip
içtiğim antlarla demledim yengimi
bir kesiğin
eylemin aldanıcılığına aldırmaksızın
düş olup
sünüşüne
şahit oldum
(geçmişe, geleceğe)
tüm saçaklarını savurarak
sonra cennet
ağaran tanla alacalanarak
yetimlerin gözünde
başını eğen buğdaylar gibi
devleşen
pek incelikli bir seraptı
uzaklarda
öyleyse
tanrı'm
hatmettiğim bu mısraları
mihnetimi kovmakla muvazzaf kılmış olsa gerekti
öyle olsa gerek idi
değil mi, ah
tanrı'm!
izin ver
her hecede
daha bir kamaşsın
gözlerim
ve tümceleri
sindirmeden
ölesiye
öylesine
bir açlıkla ölmeyeyim
