Ve uyanıyorum artık, gözlerimi açtığımda ilk
hissettiğim susamışlık;
neye susadığımı hissedemiyorum.
Ardından bir buruklukta var tabi
lakin sebebini hatırlayamıyorum
hatırladığım bir adın var, onu da söyleyemiyorum.
Yüzün hep zihnimde canlanıyor, ama bir parçası eksik artık tanıyamıyorum;
tanıdığım bir benliğim var onu da yitiriyorum.
Susamışlık daha ağır basıyor ve doğrulup bir, iki yudum su içiyorum
susuzluğum gidiyor da, susamışlığımı gönderemiyorum.
Gözlerimden katreler akıtıyorum kağıtlara,
müşteki-yâne tavırlar sergiliyorum
fakat yine de seni gönderemiyor, susamışlığımı gönderemiyorum.
