Ben bir gece
hesap vermeden kimseye
gidebilirim
Yok sayın beni
İsmail’i de
Merdiven benim için gıcırdar
Sabah ezanı Ferhah ağabey için okunur.
Güneş doğmaya yakındır
İsmail varsayımlara tabidir
Yaşamayı tekrar düşünürüz belki
Bilmem kaç kez yenildikten sonra
Ben ofsaytı bozmaya çalışırım
İsmail zaten kabullenmiştir mağlubiyeti
Biz bu maçı ancak varsayımlarla çevirebiliriz
Artık Konfüçyüs bile bize akıl veremez
Maradona desen
Dünyaya bir daha onun gibisi gelmez
Zaten Tanrı'nın eli ancak bizim topumuza dokunmaz
Kolay mı Maradona olmak
Yok sayın İsmail’i
Beni de yok sayın
Biliyorum,
bir gün kaygılı ve kalabalık hayatlarından çıkıp bizi arayacaklar
Bizi yani, hepimizi
Ben, Ferhan ağabey, İsmail ve Konfüçyüs
Selam edip bütün dünya telaşlarına
Sırtımızı döndükten sonra siktir çekeceğiz
Sert eser gideceğimiz yerin rüzgarı
Atlar vardır oralarda
Bize sakatlığımızla ve kırığımızla barışık yaşayamayacağımızı hatırlatan güzel atlar
Ben başımla inatlaşıp ağrısının geçmesini beklerim bir köşede
İsmail atları izler, izlerken göz bebeklerine dur diyemez
Olur olmaz bir köşede boşluğa bakar İsmail
-üzülme koca at, varsayalım hiç sakatlanmadın-
Düşünür sonra bir süre
İşte tam o süre zarfında yok sayın bizi
Konfüçyüs aramıza sızdı
Benim varoluşum meçhul
Ferhan Şensoy öldü
Yok sayın İsmail’i.
Barış Yüksek
2022-06-30T21:38:36+03:00Teşekkürler. 🤝:)
Mısra Ergök
2022-06-30T20:17:50+03:00Güzel bir şiirdi. 👏🏼
Barış Yüksek
2022-06-30T18:34:06+03:00🙏
Pollyanna
2022-06-30T18:10:19+03:00güzeldi :)