Memnunum, kırdığın kadar kırılmışşın
Memnuniyetsizim, gidiyorsun
Ne olduğunu bilmiyorum, ama araftayım
Bir şiire rast geldim yolunda
Yokluğunda
Ömrümün kara tahtasında yer kalmadı çizik atacak
Ama sen ol istedim
Ruhumun yeri büyüyor varlığın sayesinde
Varlık?
Yokluğun!
Mayası bozulmuşsa
Manası kaçmış
ve muradına ermesi mümkünsüzlükte salınıyorsa
Benliğimin
Senden sebep, sen ama ümitsizlik tarafındaydın hep
Ben
Sen etrafında yazık ki
