Bu aralar gökyüzüne bakıyorum.
Bazen birdenbire buğulanıyor gökyüzü
Sebebini anlamıyorum.
Sonra gemiler geçiyor sahilden,
Dolu dolu insanlar iniyor vapurdan,
Takılı kalıyor gözlerim birine.
Onca kalabalıkta yalnız birini seçiyor gözlerim.
Sanırım ben seni özledim.
Anımsıyorum anlamsız...
Gözümden bir damla yaş düşünce
Açılıyor buğulu pencerem.
Dudaklarım titriyor.
Yalnız bir damla yetiyor sessizliğimi anlatmama.
İçimdeki çocuk kalbimin duvarlarına vuruyor.
Boğazımda düğümler birikiyor
Ama ben gökyüzünü izliyorum.
Herkes sessizliğimi görüyor
Oysa ben içimdeki hıçkırıklarla boğuşuyorum.
İnsanları sana benzetiyor,
Hayalinle avunuyorum.
Vapurlar yeniden yanaşıyor sahile.
Bu kez yalnız sahili izliyorum.
Birilerini sana benzeterek kendimi kandırıyorum.
Aylardan eylül,
Günlerden yokluğunun ertesi.
Bıraktığın yerdeyim.
Seni bekliyorum.
