Takılı kaldığımız anılar vardır. Bir bakış, bir gülüş, belki de bir iç çekiş. Yapanın kim olduğu önemsiz, bakış işte.. Toz duman olan tüm düşünceler tekrarıyla canlanır. Tekrarları aslını hatırlatır her seferinde. Son bakışta değil, ilk bakıştadır bütün mevzu. İlk gülüş, ilk iç çekiştedir hayata can veren. Bir inancın yüceliğinde yapılmış bütün hareketler dövme misali kalıcı, akılsa vücuttur. Silmek istersin silemezsin, kaçmak istesen uzaklaşamazsın bile. Hatalar yapılır, güzel bakışlar kaybedilir ve o takılı kaldığınız anılara hapsolur. Emin olun sorun değil, bazı şeyleri anılarda yaşatmak daha kayda değer. Gidenin her zaman gitmek için bir sebebi vardır. Yeter ki yoluna taş, havasına rüzgar olmayın.