Başa dönüyorsun. Hiç olmak istemediğin yere, eminliğinden şüphe duyduğun, çelişkilerin bol olduğu yere; karamsarlık ve kararlılık nöbetlerine...
Bunca berraklık varken bu koyuluk diyarı niye? İnsan, labirente sıkışmış bir fare; üstünlük kurduğun, kurmaya çalıştığın, kurduğunu sandığın koca bir hiçlik üzerine beylik cümleler söylerken anlıyorsun bunu. Kaçış yok, teslimiyet önce benliğine.
