insan yorulur

en önce anlatmaktan yorulur,

caddede dik durur, yürür, gülümser.

ara sokaklarda yorulur.

alışmaktan ve kendiyle savaşmaktan yorulur.

ağlamaktan kahrolur.

dalgınlık gelir, gözyaşları unutulur.

yerine gülmek geçer, ondan da yorulur.

insan düşündükçe ağırlaşır,

batar, derinlerde kaybolur

düşmekten yorulur, yürümez olur.

üşümekten yorulur, içeri kapanır.

içine kapanık derler. Yanlışlardan yorulur.

tahtada adı geçerse konuşmaktan yorulur.

büyüdükçe gerçekliğe sıkışır insan.

düşleri ağırlaşır, düşlemekten yorulur

değişmekten korkan insan

özünü arar, bulur, onu vurur.

Asla'ya dokunuverir.

sonunda başka birisi olmaktan yorulur

geçmişi saklamaktan,

şimdiyi kovalamaktan yorulur insan.

yaklaşmaktan yorulur, geç kalmaktan…

sonu ararken kendini sonsuz bir döngüde bulur

usanır, yorgunluğu beklemez

bir kalem, bir kağıt...

sonraki yorgunluk gelmeden rota oluşturulur

mezarlık, park ve…

yazmaktan yorulur

ne bir mektup ne de bir iz

isminden öteye geçmeyen ona kavuşamaz.

bu defa yorulmaz.


07.09.23