İnsan neden dibe doğru gider ki? Niye yükselmek varken mutsuzluğu seçer, ama asıl sorun mutsuzluğu seçmek değil bence. Bence asıl sorun bundan mutlu olmaya başlamak, bir insan mutsuzluktan nasıl mutlu olabilir ki, yalnızlıktan nasıl mutlu olabilir? İlk başlarda bunlardan acı çekiyordum, şimdi tam anlamıyla mutlu olduğum söylenemez ama içimde bir ferahlık var. Sanırım yükselişe geçmeye başladım, sayfamda, diğer yazılarımda bahsettim sanırım bu yükselişin yolundan. "Bu yola nasıl ulaştın?" derseniz, inanın ki bilmiyorum, normal monotonluğa devam ediyordum. Gündüzleri mutlu, gece olunca Bekir gibi (Kader filmi) duvarı izlemece... Ama sanırım insanın kendisini sevmesi ve bu hayat boyunca acıların olduğunu kabul etmesi bu yolda işe yarıyor. Şimdi burada gelip 5 liralık yaşam koçları gibi insan kendini şöyle sevmeli böyle sevmeli demeyeceğim, kişi kendini nasıl seveceğini kendisi bulmalı. Benim işime yarayanlar spor ve gerçekten ilgimi çeken kızların beni beğenmesi oldu. İnsan kendini yakışıklı hissetti zaman bile diğer bireylerin bakışı değişiyor... Acıyı kabul etmeli insan, böyle geceleri kafasının ağrısından uyuyamamalı ama vakit geçsin diye de uyumaya çalışmalı. Tabii bu benim yaptıklarım, belki siz koşarsınız falan ve unutmayın ki herkesin kendisiyle bir sorunu var.
Tek sen kendini sevmemezlik yapmıyorsun; sırf seni reddeder diye korkudan yanına yaklaşamadığın kız da kendini sevmiyor. Şu an aşırı bir duygu yoğunluğu var üstümde ama bu yoğunluk mutsuz etmiyor, önceden olsa bomboş bakardım. Bi' yerde okumuştum; insanın depresyonu, ona verdiği tepki, yaptığı şeyler, yani sırf depresyonda olduğunu anlamak için böyle yataktan çıkmayan tipler gibi olmasına gerek yok diyordu. Düşüş halini ilk ne zaman yazdığımı hatırlamıyorum, geçen sene falandı galiba ve ben sanırım depresyondaydım ve şu an ben nasıl o şekilde düşünmüşüm diyorum. Bu düşünceler lise 2'den beri aklımdaydı. Bir insan bu kadar uzun süre bir depresyon yaşayabilir mi? (psikoloji falan bilmem, sadece tahmin, bilenler yardımcı olursa sevinirim) Ve yükseliş asla olmayacak demiyordum, alakası yok, onu şöyle düzelteyim "dibi görmeden asla kurtulamazsınız." Hayatta başarılar, umarım hepiniz bu düşünce yoğunluğundan kurtulursunuz. İlk kez mutluluktan gözüm yaşardı ve bunun hiçbir sebebi yok.
Every time - oi va voi
