Ve sen usul usul yaş alıyorsun
Şahit olmamak canımı yakıyor
Özlemin kalbimde yanan bir alev
Düşündükçe küllenir yokluğunda
Benden uzaktasın...
Bu mesafe öyle bir uzaklık ki bir tanem
Denizaşırı, tıpkı sevdam gibi
Uçsuz bucaksız özlemin kadar
Öyle bir yakın ki
Tıpkı imkansızlığın gibi
Değişiyorsun benden uzakta
Zamanı kıskanıyorum
Akıp gidiyor seninle bir arada
Ve ben hep senden uzakta
Seninle bir olmayı düşlüyorum
Seni bilmeyi, sesinden öteye geçmeyi istiyorum
Tüm bunlar olurken yine
Tükeniyoruz bir tanem
Akıp giden zaman
Geçmişte olduğu gibi tüketiyor bizi
Zamana küsmek anlamsız şimdi
Ama sitem etmeden de yapamayacağım
Bizi ayıran zaman, bana seni unutturamadı
Ben şimdi ilk günki gibi yanan ateşimin küllerini savuruyorum esen rüzgarda
Esen bu rüzgar benim küllerimi
Senin saçlarını savuruyor
Ve ben yine düşlüyorum
Yan yana yaşlanmayı
Sesinle yaşamayı
Bizden öteye geçmeyi geçebilmeyi…
