Gelir zaman suyu koparır hem parçalar
Neyin var neyin yok demez alır götürür
Akarken dağ bayır, sana seni sordurur
Dönüp bakar, bakar kalır, durup ağlarsın
Dökülür deryaya mazin taşıp köpürür
Sığmaz deryalara da dev talaylar aşar
Durur düşünürsen belki hatrına gelir
Güzel günler, günler geçer, sen unutursun
Akşam olunca mehtabın esrarı taşar
Akar siyah deryaların üstüne düşer
Güneş bir görse mehtabı bitap kesilir
Mehtap ağlar, ağlar deniz, bakar gülersin!
Evin içinde holde bir büyük ayna var
Geçersin yanından, durur bakıp da güler
Sorarsın ki ona seni nereden tanır?
Bakar güler, güler ağlar, geçip gidersin
