Bu gün binlerce taş attım molozların üstüne

Kolay yolu yok muydu?

Vardı, belki bir kürek belki bir el arabası

Derdim az yorulmak değil

Derdim kolay yolu değil

Derdim kaçacak olan şu aklımı

Bedenimin her hücresini yorarak uyutmak.

Derdim her attığım taş ile

Birer saniye

Belki de birer dakika kaybetmek.

Bazen birer taş atarak zaman denen boşluğa

Bazen içinde savrularak bu boşluğun.

Olmayan şeylerle savaşmayı ne çok sever

Elime, avucuma,bedenime, dünyaya sığmayan küçük aklım.

Olmayan şeyler dedim ya

Kim kanıtlar olmadığını

Kim kanıtlar varolduğunu

Gene girdim şu girdaba

Tüh! Ne belirsiz ne sinir bozucu.

En iyisi ayaklanmak

En iyisi ruhumun isyanını

Duvarları yıkmaya başlayarak sunmak şu hayata.

Zamanı delmek için biraz daha taş atmak molozlara.