Gözlerim uzaklara kitlenmiş 

Aklım terler yollarında sevgilim 

Üstümde yırtık gelincik desenli elbisem

Ne ara kurulmuş ayaklarıma

Kanlı irin sarayları bilmem

Tüm o kızgın sıcaklar ve keskin soğuklar

Oldular yalnızlığıma kalkan

Yanımdan geçip gidenler

Yarısına kadar eşlik edeyimciler

Bir de manzarama katlanamayıp hızla önüme geçenler

Oldular sana masadan ilk kalkan 

Hepsi birer birer gittiler

Bense ne ileride ne geride

Kimsenin olmadığı tam o noktada 

Attığım her adım böler zamanı yarıya

İlerledikçe içine işlerim saniyelerin kilometreleri yara yara

Görmüyorlar artık beni

Tutmuyorlar yorgun ellerimi 

Bense yardım çığlıkları atıyorum 

İşiten olursa diye belki

Vazgeç artık aklımdaki deli!

Çoktandır yıktılar 

Çatısından yıldızları izlediğin evi

Çalma artık o zili

Onlara gitmez kalbinin sesi

Ah o umutlu gençliğim 

Yaşlılığımda tükettim seni 

Şimdiyse yoktur dünyanın sana bir yeri

Git kapısız diyarlara sevgilim 

Duymazlar gazellere bezediğin düşlerini

Bilirim...