İnsan ilişkilerinde zamanı mı dikkate alırsınız, yoksa eylemleri mi? Yani, "Daha tanışalı kaç ay oldu ki!" diyenlerden misiniz, yoksa "Bana çok şey kattı." diyenlerden mi? Galiba insanların hayata bakış açısını belli edecek bir soru. Naçizane fikrim, zaman kavramında takılı olan insanların, ânı yaşayamadığı yönünde. Çünkü o insanın kafasında belli bir birliktelik süresi vardır ve öncesinde yaşanan olaylar, onda yeterli etkiyi bırakmaz. Yaşadıkça öğreniriz, tanırız diyenlerin ise, hayatın her bir dakikasından zevk almak istediklerini düşünüyorum. Zaman onları ilgilendirmez, sadece o an oradadırlar ve onu yaşamak isterler. Bence yanımızdaki insanı daha iyi tanıyabilmenin en güzel yoludur bu tutum, her iki tarafın da kendi olmasını sağlar, özgür hissettirir. Yaşadıkça tanırız, ne kadar uzun süre yaşadığımızla değil. Hayatını zamandan koparıp alamazsan beklediğinle kalırsın.