Boşluğa hazırladığın zeminlerden
yol yapmışsın bana
koca bir uçurum.
Yeni yaş heyecanıyla basıp
uçmayı hayal ederken
dibini sıyırdım yer kabuğunun.
Ve ardından çıt çıkarmadan
ne çok çatırdadım kendi içimde.
Zamanı geçtim,
zemin aşımına uğradı adımlarım.
Bana bir gökyüzü borçlusun
Ama yok, sen bakma
arada bir yüzünü aşağı sarkıtıp.
Yükseltme nefes alamayacağım
atmosferine boş yere tırmandırıp.
Bana bir uzay boşluğusun
Beni kaybetmeye kendinden emin,
dipsiz bir zemin.
