Gamlandım mı, güçsüzleştim mi, bilmediğim kuytu kenarlarda huzursuzca duruyorum. Durmak, şu anlık yaptığım en sesli eylem. Yastığa kafamı koyduğumda geçmiş hesapların peşini kovalıyorum. Ötüşen kuş gibi çırpınmaktan veya azılı köpek gibi koşmaktan yorgun düşüyorum, sessiz sedasız yok oluyorum yatağın içinde. Bir süre sonra kuşun kanatları kırılıyor, köpek ise durgunlaşıyor. Geçmiş hesaplarla boğuşurken acıya duvar gibi durmaya çalışıyorum. Bazen uykumda nöbete çıkıyorum. Zihnimde tüfeğimle içeriye girip çıkana musallat oluyorum. Uykumda huzur versinler diye kuşu da köpeği de rahat bırakıyorum. Geçmişin peşine düşmüyorum. Sırf derin bir uyku için duruyorum. Ne de olsa gün ağarınca tüfeğin namlusu bana doğrulacak. Böyle her gece duygulanırım. Teessürde geçen duygulanım kelimesi bana yazılmamış olsa bile sağanak bir yağmurda bana katarım. Yağmur bana ait olmasa da ömrümce dökülen gözyaşları benimdir.
Huysuzlanıyorum şimdilerde. Gamlarımla güçsüzleşiyorum. Herkesçe bilinen fakat dile getirilmeyen hesapların içerisinde saklanıyorum. Anlatmıyorum kimselere. Kimseler de pek anlamaya çabalamıyorlar. Âciz oldukça durgunlaşıyorum. Aynı Nazım Hikmet’in dediği gibi: "Bana göre ölümün en büyük vasfı durgunluk, hareketsizliktir." Bazı durakları kaçırdığımı düşünüyorum. Zamanında söylenemeyen her söz, durak arasında inmeyi unutup devam etmek. Gibi. İstesen de oraya geri gelemezsin ve çabalamadıkça daha ileri gider, uzaklaşırsın. Zihnimin zorluk mertebesi neticesinde bir yargıya varamadıkça, bir alacak vereceğin hesabını yapamadıkça zihnime küstüm. İyi de oldu. Rahatlattı sanırım. Birine küsmekte bir lükstür demişti Bektaş, haklı geldi. Küsecek kimse bulamamak... Bugün kendime küstüm, yarın barışırım. Öğrendiklerimi unuttukça köklerimden sarsıldım. Acılarım duvar ördükçe yolsuzluğumla karşılaştım. Sızıntılar eşliğinde belleğimi himaye ediyorum. Elimde tuttuğum mürekkep ile haybeye kirletmek istemiyorum beyaz kağıtları. Arkasından gelen asıl gerçeklik ile yüzleşiyorum: Hiç var olmamış gibi uyumalı ve hesaplaşmalardan kurtulmalıyım.
Melis Yüksel
2023-03-31T20:39:35+03:00Teşekkürler Vedat;)
vedat aydoğan
2023-03-31T05:18:28+03:00hatırı sayılır hesaplaşmaların bir kısmı da uyuyunca başlıyor, tebrikler
Melis Yüksel
2022-10-18T19:26:28+03:00Güzel bir denk geliş, eksik olma Hacer. Daha nice güzel yazılarda buluşmak dileğiyle:)
Hacer Medeni
2022-10-18T08:41:02+03:00Kalemine sağlık. Gerçekten benziyormuşuz. Çok sevindim aynı cümleleri hisler için seferber ediyor oluşumuza... :)
Melis Yüksel
2022-08-02T18:10:02+03:00@ceresaki @manuelvaladares çok teşekkür ederim, @poyraz gururlandım güzel düşüncen için eksik olma✨
Manuel Valaderes
2022-08-02T01:32:15+03:00Bazen sadece düşünmek için uyumak istiyorum. Sizin yazınızda birçok hissi bir anda barındırmış ve samimi, tebrik ederim.