Anımsıyorum...
Yanaklarından süzülen su damlacıkları serinletirken
Ruhumunki adeta bedenimi yıkıyordu.
Soğuk ve sıcak...
Zıtların uyumsuzluğu içindeki o uyuma aşıktım belki de
Acı ve tatlı...
Ben neden hep acıdan yanaydım ki?
Yaşayanlar ve ölüler...
Vücudumdan akan hüzünlere bakarak rahatlamaya çalışıyordum.
Yan odada evdekilerin mutlu sesleri.
Hüzün ve sevinç...
Her şeyden habersiz bir o kadar da farkındaydılar.
Fark açıktı.
Onlar yaşarken yaşayan,
Ben ise yaşarken ölendim...
Zıtlıklardan yine acısını seçmiştim.
