Denize Yakılan Türkü

Nerden aklıma geldi bilmiyorum, bir çöl devesini denize salsak dedim ona, kocaman bacaklarıyla suyun tadına varsa biz de onu izlemenin mutluluğuyla güneşe dönsek, günebakanlar gibi, o zaman o zaman kendi küçük devrimimizi yaparız, ölsek de olur, Ölür.. Efendim? Deve ölür, yapamaz, kendi ortamını arar, önce hastalanır, iki büklüm olur genç yaşında, sonra yığılır, suya katılır da debelenmez ...

Sığamıyorum sözcüklere..

Sımsıkı kapatsan karanlıkları sende mahsur kalsam. Yedi iklimde aradığın merhem şen kahkalardan ufak bir tebessümü neden vermez sana? Haydi sorgula.. Bu kaçıncı depresyonun bu kaçıncı yara?

İncelikler

Çook uzaklara gitmek istiyorum . Sadece ben ve yalnızlığım. Gerçekten mutlu olmayı hayatımın hangi noktasında bıraktım bilmiyorum. Mutlu olabilmeyi ,mutlu olmaya çalışmayı, mutlu rolü yapmayı ne zaman öğrendim bilmiyorum.Hayatı akışına bırakmaya başladığım gün anlık şeylerle mutlu olmayı öğrendim. Ya da mutlu olduğumu sanıyordum.Her geçen gün bi öncekinden daha kötü olmayı nasıl beceriyordu. Ya...

Bazı gerçekleri öğrendiğinde hissettiğim :

küçük küçücük minicik üvez sinekleri üşüşüyorlar yerde duran ölü bedenime... gözlerimi aralıyorum, bir yaş süzülüyor yanaklarımdan çeneme doğru.. yüreğimin tersini alıp siliyorum bütün yüzüme bulaşıyor yaşlar. Küçük küçücük minicik üvez sinekleri kaçıyorlar hareketlendiğimi görünce.. yerimden zoraki doğruluyorum. Eteklerimdeki bütün cam kırıkları yerlere saçılıyor.. Destek alıp kalkmaya çalışı...

Anlaşılmak nedir?

"Bazen bizi en iyi anlayanlar, bizimle en az konuşanlardır."

Soru

Değişime neden direnç gösteririz?

Ben Ruh hastası mıyım?

Bazen bir kaplumbağa gibi içime çekiliyorum Şiirler yazıyorum. Pek kimseleri görmek istemiyorum. Acaba ben şizoid miyim? Bazen hayaller kuruyorum. Kurguluyorum. Kendi kendime konuşuyorum. Acaba ben şizofren miyim? Bazen kahkahalarla gülüyor, Sonra katıla katıla ağlıyorum. Acaba ben deli miyim? Bazen uç duyguları yaşıyor, Salınıyorum. Acaba ben borderline mıyım? Bazen bir silahş...

yalan söylemenin bedeli nedir?

yalanın ilk başta insanın kendisini mutluluğa ulaştıracak tek araç olduğuna inanılır ve ilk başlarda tam da düşündüğü gibi olur. gerçeğin bedelinden kaçmıştır. yalanın güvenli ve dalgasız limanına varmıştır insan. aynı zamanda bu limanda kalmak insan için çok da zevklidir. fakat bir yalan tutarlı olacaksa başka yalanlarla desteklenmelidir artık. insan en başta bunu öngöremez bir kişiyse sonu yı...

''Bir sonraki hayatın'' diye bir şans sunulsaydı nerede ne yapıyor olmak isterdin?

İnsan en çok neyi bekler?

Cevabı asla bulunamayacak bir sorudur.

bubisanat'ın kapanması :(

büyük bir hayal kırıklığı yarattı. Şimdi biz nereye yazar nereye çizeriz? Efendim 3 çocuğumla kapının önüne atılmış gibi hissediyorum.. Kabuğu kırılmış bir kaplumbağa gibi..

benden sana

Ben kafamın içinde seninle bir yaz, bir sonbahar ve bir kış geçiriyorum.. aylardan ocak bir bahar ve bir yazı da sensiz geçiremem ki Kafamın içinde senle hayaller kuramam ki artık.. Ne kavgalar ettim senle haberin var mı? Ne güzel gecelerde seviştik biz seninle.. Sarhoş olduk, yağmurda el ele yürüdük, kıskandık, koştuk, sarılıp uyuduk.. Sen vardın eminim buna ama yoktun hepsi bir rüya gib...

Çöken huzur

Saatler geçiyor, zaman kavramını yitirmiş, düşler kafesinde geziniyormuşum. "-muşum" çünkü bilmiyordum öyle hızlı geçti ki zaman, ben öyle huzurlu öldüm ki yeniden doğana kadar hiçbir şey anlamadım. Şimdiyse geride bazı boşlukların dolu sayfalardan daha çok şey anlattığı düşünüyorum.

Yeniden

Bir kez bıraktım kelimelerimi, sözlerimi geriye yaslandığımda devrildim engin derinliği uçurumdan ziyade minik dipsiz bir oyuktu benim için. Şimdi bu sözlerin önünde düşlerim...

küçük iskender.

ben gerçekleşenleri sıralarken, sitemkâr, dengemi yitirdim akli. tümünü şizofreninin bir belirtisi olsun diye yaptım.

Derinlere doğru

Hayatımızın yarısından çoğu yeni şeyleri tanımakla geçiyorken aklımız hep tanıyamadıklarımızda kalıyor. Bir hissi, bir insanı, bazen de birden fazla şeyi aynı anda. Tanıdığımızı sandığımız şeyleri tekrar tekrar tanıyarak geçirdiğimiz zamanın haddi hesabı yok. Yapmam dediğimiz şeyi yaparak, yapmaz dediğiniz şeylerin yapıldığını görerek geçirdiğimiz bu ömür bize altın tepside sunulan kirli kaşıkt...

🦋

Kelebek ilk papatyaların içinde buldu kendini. Uyandığında bembeyaz güzel kokularla dolu papatya bahçesindeydi. Doğrulup kendine baktı. Masmavi kanatları vardı. Tırtılken hiç beğenmezdi kendini. Şimdi ise dönüp dönüp kanatlarına bakıyordu. Yavaşça uçmaya çalıştı. Sendelediği anda papatyalar yere düşmekten kurtarıyordu onu. Papatyaları öyle çok sevmişti ki. Tırtılken onların güzelliğinin farkınd...

.

Askere gidiyom. Gelince iki kitap bırakcam değeri insanlar tarafından gözetilmeyen edebiyatımıza.

Kök

“Yokluğuna bir ağaç gibi kök saldım. Sana katıldım. Sende çoğaldım. Oysa sen bir başkasının kalbini ısıtırken yaptım tüm bunları…”

Kierkegaard"dan

Her yerde olan hiçbir yerdedir.

Zaman

Ne çok zaman kalmış ardından, ne çok sayfa çevrilmiş; isteksiz Ne çok yağmur yağmış, damlaları buğulu; topraktan uzak, histerik. Ne çok ben, sen kaybolmuş, yitmiş; ne çok zamanın ardından.

“BİR ŞEY YAPMALI, KURTARMALI EDEBİYATI”

Yaşamak nedir?

Yaşam, doğumdan ölüme değin geçen süreç.. Peki bu süreci tamamlayan herkes yaşamış sayılır mı? Koşulsuz şartsız. Hiç mutluluk göz yaşı dökmeden, hiç savunmadan belki de gerçekleri ya da hiç kaybetmeden kendini, sevmeden, sevilmeden... Öylesine geçen süre yaşanmış bir yaşam mıdır? Nedir sizce yaşamak?

Ne okumalıyım?

Yoğun bir sınava çalışma süreci geçirdim. Bu süreçte özel zevklerime o kadar az vakit ayırdım ki. Bunlardan biri de okumak. 2 yıldır doğru dürüst kitap okumadım. Zoraki bitirdiğim kitapları da tekrar okuyacağım muhtemelen. Sınavın da bu kadar kendini yıpratmanın da bir yere varmadığını fark edince saldım ve akışına bıraktım ama okumayı unutmuşum sanki. Ya okuduğum kitaplar ağır geliyor ya da be...

TUHAF HİSLER SERİSİ 1

Neden bu kadar acı veriyor bu düşünceler, kafamın içinden öylece akıp gitmesini beklerken kalbime doğru inip bütün zihnimi vücudumu saran bir acıya dönüşüyor? Güzel duyguların, sevgin, aşkın karşılığında hep bir acının varlığının olması ne kadar da ironik. İyi olan şeyleri yaşarken sadece iyi şeyler hissedilmeli gibi geliyor. Ama hayır her zaman bir tarafından bir açıklık olması lazım. En güzel...

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok