Efsane Dizi Kurtlar Vadisi Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine izlemeye başladığım dizinin henüz 32. Bölümündeyim… Dizi bence günümüz dizilerine göre çağın ötesinde harikulade bir yapım. Karakterlerin hikayeleri çok güzel yazılmış hatta öyle ki dizinin bir karakteri olan (Süleyman Çakır’ın) her yıl ölüm yıl dönümü kutlanıyor gıyabında cenaze namazları kılınıyor lokmalar, helvalar dağıtılıyor… Bu durum kimilerine göre ilgi...

Bunalım anlarıyla başa çıkma yöntemleri

Uyumak... Başka da bir şey gelmiyor aklıma.

Herkes gider mi?

Mutlak bir cevabı var mı, meraktayım.

Gerçekten yalnız hissettiğiniz ilk an?

Pet şişeye başıma gelen olumlu bir olayı anlattığım bir anım vardı :)

Kafamın İçi

Zifiri bi' mekanın tiyatrosunu çekiyorum sürekli. Mola vermeden devam eden bu kargaşayı izlemek için yalnızca kendime izin verdim. Yönetmen ben olacaksam tarafsızca yönetmeliyim bu tiyatroyu. İçinden kaos olmadan çıkacak olursa eğer ancak o zaman biletleri satışa sunacağım.

Eksik olan ne?

Evet. Şu an, bu yazıyı okurken eksikliğini hissettiğiniz şey nedir?

Hayatın anlamını bulabilen var mı?

Ben hala arıyorum,umarım yolumu kaybetmem...

Hayatınızın fonunda hangi şarkı çalıyor?

Son zamanlarda modum düşükken Madrugada - Sirens, keyfim yerindeyken ise Midlake - Roscoe eşlik ediyor bana.

Yazmak gerçekten zor mu yoksa duygularımızdan korktuğumuz için mi yazamayız?

Duygularımızdan korkmak hislerimizden korkmak mı desem yoksa yazmak çok zor olduğunu için mi yazamıyorum:’

.

Askere gidiyom. Gelince iki kitap bırakcam değeri insanlar tarafından gözetilmeyen edebiyatımıza.

🦋

Kelebek ilk papatyaların içinde buldu kendini. Uyandığında bembeyaz güzel kokularla dolu papatya bahçesindeydi. Doğrulup kendine baktı. Masmavi kanatları vardı. Tırtılken hiç beğenmezdi kendini. Şimdi ise dönüp dönüp kanatlarına bakıyordu. Yavaşça uçmaya çalıştı. Sendelediği anda papatyalar yere düşmekten kurtarıyordu onu. Papatyaları öyle çok sevmişti ki. Tırtılken onların güzelliğinin farkınd...

Derinlere doğru

Hayatımızın yarısından çoğu yeni şeyleri tanımakla geçiyorken aklımız hep tanıyamadıklarımızda kalıyor. Bir hissi, bir insanı, bazen de birden fazla şeyi aynı anda. Tanıdığımızı sandığımız şeyleri tekrar tekrar tanıyarak geçirdiğimiz zamanın haddi hesabı yok. Yapmam dediğimiz şeyi yaparak, yapmaz dediğiniz şeylerin yapıldığını görerek geçirdiğimiz bu ömür bize altın tepside sunulan kirli kaşıkt...

küçük iskender.

ben gerçekleşenleri sıralarken, sitemkâr, dengemi yitirdim akli. tümünü şizofreninin bir belirtisi olsun diye yaptım.

Çöken huzur

Saatler geçiyor, zaman kavramını yitirmiş, düşler kafesinde geziniyormuşum. "-muşum" çünkü bilmiyordum öyle hızlı geçti ki zaman, ben öyle huzurlu öldüm ki yeniden doğana kadar hiçbir şey anlamadım. Şimdiyse geride bazı boşlukların dolu sayfalardan daha çok şey anlattığı düşünüyorum.

benden sana

Ben kafamın içinde seninle bir yaz, bir sonbahar ve bir kış geçiriyorum.. aylardan ocak bir bahar ve bir yazı da sensiz geçiremem ki Kafamın içinde senle hayaller kuramam ki artık.. Ne kavgalar ettim senle haberin var mı? Ne güzel gecelerde seviştik biz seninle.. Sarhoş olduk, yağmurda el ele yürüdük, kıskandık, koştuk, sarılıp uyuduk.. Sen vardın eminim buna ama yoktun hepsi bir rüya gib...

İnsan en çok neyi bekler?

Cevabı asla bulunamayacak bir sorudur.

''Bir sonraki hayatın'' diye bir şans sunulsaydı nerede ne yapıyor olmak isterdin?

yalan söylemenin bedeli nedir?

yalanın ilk başta insanın kendisini mutluluğa ulaştıracak tek araç olduğuna inanılır ve ilk başlarda tam da düşündüğü gibi olur. gerçeğin bedelinden kaçmıştır. yalanın güvenli ve dalgasız limanına varmıştır insan. aynı zamanda bu limanda kalmak insan için çok da zevklidir. fakat bir yalan tutarlı olacaksa başka yalanlarla desteklenmelidir artık. insan en başta bunu öngöremez bir kişiyse sonu yı...

Ben Ruh hastası mıyım?

Bazen bir kaplumbağa gibi içime çekiliyorum Şiirler yazıyorum. Pek kimseleri görmek istemiyorum. Acaba ben şizoid miyim? Bazen hayaller kuruyorum. Kurguluyorum. Kendi kendime konuşuyorum. Acaba ben şizofren miyim? Bazen kahkahalarla gülüyor, Sonra katıla katıla ağlıyorum. Acaba ben deli miyim? Bazen uç duyguları yaşıyor, Salınıyorum. Acaba ben borderline mıyım? Bazen bir silahş...

Soru

Değişime neden direnç gösteririz?

Anlaşılmak nedir?

"Bazen bizi en iyi anlayanlar, bizimle en az konuşanlardır."

Bazı gerçekleri öğrendiğinde hissettiğim :

küçük küçücük minicik üvez sinekleri üşüşüyorlar yerde duran ölü bedenime... gözlerimi aralıyorum, bir yaş süzülüyor yanaklarımdan çeneme doğru.. yüreğimin tersini alıp siliyorum bütün yüzüme bulaşıyor yaşlar. Küçük küçücük minicik üvez sinekleri kaçıyorlar hareketlendiğimi görünce.. yerimden zoraki doğruluyorum. Eteklerimdeki bütün cam kırıkları yerlere saçılıyor.. Destek alıp kalkmaya çalışı...

İncelikler

Çook uzaklara gitmek istiyorum . Sadece ben ve yalnızlığım. Gerçekten mutlu olmayı hayatımın hangi noktasında bıraktım bilmiyorum. Mutlu olabilmeyi ,mutlu olmaya çalışmayı, mutlu rolü yapmayı ne zaman öğrendim bilmiyorum.Hayatı akışına bırakmaya başladığım gün anlık şeylerle mutlu olmayı öğrendim. Ya da mutlu olduğumu sanıyordum.Her geçen gün bi öncekinden daha kötü olmayı nasıl beceriyordu. Ya...

Sığamıyorum sözcüklere..

Sımsıkı kapatsan karanlıkları sende mahsur kalsam. Yedi iklimde aradığın merhem şen kahkalardan ufak bir tebessümü neden vermez sana? Haydi sorgula.. Bu kaçıncı depresyonun bu kaçıncı yara?

Ağırlaşır gözler

Dünya oruspu, biz çocuklarıyız.

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok