Bilinçli Bilinçsizlik
(1 yorum)Hayatta var olmayı bir amaç haline getirip, hayatın biz insanları kendi yörüngesi içerisinde yönlendirmesine ve dönüp dolaşıp bir plak gibi başa sarılmaya, tekrar tekrar aynı mevsimi yaşamaya devam edip, farklı anlam arayışları arama evresinde sürükleniyoruz.
Varoluşumuzda bir varoluş aramaya, hayatı yaşanabilir kılmaya çalışıyor ve zamanla küllerimizden doğuyoruz.
Hatta zaman zaman tüm yaşantımızı sadece bir "tecrübe" kelimesinin ardına sığındırıyoruz.
Bunun amacı ne mi dersiniz, hayatı daha çekilebilir hale getirmek.
Ama benim anlam veremediğim bir uğraş var, peki ya tüm bunlar neden niçin yaşam ’anın ağır bir hastalık gibi ruhuma işleyip, bulaşıcı bir hastalık gibi kanıma karışıp, bedenimde var olmaya çalışan; ölümcül bir hastalık halini almasına izin veriyorum.
Belki de var olma pahasına asıl benliğimden ödün verip, varlığımdan bir yok 'oluş yaratıyorum…
Ama tüm bunlara iyi yönüyle bakalım, yok oluşu da yaratıyorum değil mi?
Her şeyden öte bir işlevim var, bilincim var, organizma halindeyim, bir devinim içerisindeyim. Bilinçten sıyrılıp, var olma dürtülerinden yola çıkmaya yeltenip, olur olmadık yerlerde dinlendim, tecrübelerle beslendim. Belki de kim bilir, bir ağacım ben; yaprak dökerim her mevsim, arınırım yaşantılardan topraktır benim hayatımı yansıtan. "ağaçtan düşer yapraklar, toprakta buluşur yaşantılar" Sonra ne mi olur dersiniz hep yaşarım defalarca aynı şeye farklı yörüngelerin eşiğinde nihai bir arayış uğruna farklı anlamlar ararım çıkmaz yolun yörüngesinde.
Biraz daha yeltensem kendi içimde çıkacağım elbet düzlüğe.
Lakin sanıyorum ki kabullense de bazı şeyleri insan, çürütse de olamayacak olan istek ve arzularını bu kabulleniş, ve olur olmadık yoğun arzular bir çıkmaza sürüklüyor ins‘anı’
İnsan; elde etmeye meyilli arzularının çıkmazına sürüklenirken buluyor kendini, hep var etme dürtüleriyle savrulup, doğru yolu bulma eğilimi uğruna savaşıyor.
Nedir mi dersiniz amacı, Hayatı daha çekilebilir hale getirmek.
Çoğu zaman her bir şeyin farkında oluyoruz ama sadece bilinçli bilinçsizliği oynuyoruz. İşimize geldiği gibi davranıp, sonunun bir hayal kırıklığı olduğunu bilsek bile kendimizi buna inandırmamaya çalışıyoruz. Aklımızın bir köşesinde o olumsuz durumlar hep bir yer ediniyor ve anın tadını çıkaramıyoruz. Sonra da soruyoruz kendimize neden böyle oluyor neden istediğim hiçbir şey beni bulmuyor ya da ben neden arzularımın peşinden gittiğim halde hep çıkmaza doğru sürükleniyorum.
Cevabını bilse bile kaçıyor insan doğrusunu bildiği yanlışlardan…
Bile bile lades etmektir kökü, ancak tersi gibi bilinçsizce. O düğüm nasıl çözülür? aslında yaşamaya devam etmek çözmeye meyil etmek midir, yoksa her geçen günü öncekinden farklı görme umudu mudur, çözemedim. Belki her ikisi de.