Gençliğinin bir çiçek gibi solması
(1 yorum)24 yaşındayım ama sanki 30 yaşında gibiyim bazen yaşadığım şeylere anlam veremiyorum gerçek değil gibi geliyor, bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir? Bir insan bir başkasının hayatını bu denli nasil zarar verebilir?
Zihnim bu kötülüğü idrak edemiyor.. Hayatımda hiçbir şey beni bu kadar yormamıştı..
Ve en çok da yakınlarımız bizi yıpratıyor. İçini açtığın kim varsa o içini parçalıyor. Uzaklara gitmek istiyorsun ama onu da beceremiyorsun. Bu dünyada hassas olmak cehennem gibi. Kendini düşünürken bile aklının ucunda hep sevdiklerinin olması muazzam bir ağırlık. Annem var diye gidememek. Annem var diye silmek istediklerini silememek. Ve zaman akıp giderken senden geriye ne varsa hepsinin yavaş yavaş silinmesi... Öfkeli değilken sinir küpüne dönüşmek... Sevgi doluyken hırçınlaşmak... Bambaşka biri olmak... Ne zaman gelir dünyanın sonu? Çünkü büyümeye başladığımda yıkıldı benim dünyam. Ben bu dünyaya ait değilim. Hatta ben, ben bile değilim artık!
