Herkes için geçerli olmasa da sebebini şöyle anlatmaya çalışayım: Çünkü hayatlarında olacak şeyleri artık tahmin edebiliyorlar ve bu tanıdık his karşısında vücutları hareket etmek istemiyor.
Çocukluğunuzu düşünün, bir geziye gideceğiniz günün sabahında tüm herkesten daha erken kalkardınız belki. O zamanlar yeni bir şey olacağını hissediyordunuz. Şimdiyse uyanıp beklentilerle dolu bir hayatı yaşamaktan artık yoruldunuz. Günlük hayatın yükü yetmiyormuş gibi bir de pandemi çıktı başınıza. En sonunda "coğrafya kaderdir." dediniz. Bu andan itibaren kullandığınız kelimeler düşüncelerinize hükmetmeye başladı. Bu durum tüm ilişkilerinize de yansıdı keza...
Peki şimdi ne yapmalı?
her gece bir sonraki günün son mu başlangıç mı olduğunu bilmeden yatıyor olsakta..bir sebep bulmalı yarın için. gerekirse bir sonraki sabah yatağın sol tarafından kalkmayı hedef koymalı ya da binbir başka bir sebep. en önemlisi insan kendi için kalkabilmeyi nimet görmeli. böyle söyleyince kulağa dandik motivasyon konuşması gibi geldi.."love yourself, wake up for yourself" cart curt.