Bir yıl kadar önce sıkıntı verici günlerimi geçirdiğim çardakta oturuyorum. Saat sabaha karşı üç. Aşağı yukarı. Bu yazıyı bitirdiğimde biraz geçmiş olur. Ney...
Uzun zamandır bir şeyler dilemiyorum, kayan bir yıldız görünce ya da benzeri bir batıl rastlantıda dileyecek bir istek bulamıyorum. Bu ifadesizliğin iyi yanı...
Sanırım bu dünyadaki en normal insan benim. Kendi normal tanımıma göre en normali ben olmalıyım. Aslında yaygın olan normal kabul ediliyor, ötekilerin normal...
Mesaimin bitmesine yarım saat kala eski kız arkadaşım mesaj yazdı. Ortak bir arkadaşımız sonunda üniversiteden mezun olabilmişti, onun mezuniyetini kutlamak ...
Sabaha karşı. Bedenim yine uyumamakta diretiyor. Hemen hemen iki aydır her günü iki ya da üçer saatlik bölük pörçük uyuklamalar - uyku bile denemez - ile geç...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok