Rüçhan Yılmaz
@ruchanny
Biraz ressam, biraz şair, biraz da mühendis..
Omuzlarında su birikintisi bırakır Dünya.
Bakışlarınla eriyip gidersem eğer,
Bir ah ile sarsılır arz.
Bir ah ile Tanrı katı inler!
Hasretin payesi düştü ...
Bir acıya dönüştü her uzvum,
Elim, kolum, gözlerim...
Hepsinde var bir kayıp.
Tuttuğum elleri kaybettim,
Baktığım gök toza bulandı,
Gözyaşlarıma karıştı...
Yine ben, ve yine ben olacağım. Seninle karşılaşmalarımızın fazla olmaya başladığı şu dönemlerde biraz kendimi toparlamakta zorlanıyorum aslında. Bugün yine ...
Romada yaşasaydık
Şarap dökerdim mezarına
Bu çağda çiçek bile ekmem
O mezara
Güneş ilk seni selamlardı
Eskiden
Şimdi ay bile kaçıyor senden
Parklarda ...
Şimdi
Kiremit renginden bir düşle
Kaçık gömlekli adamın neşesiyle yormak hayatı
Kravat takanların zehirsiz olduğu
İnsanların birbirine nazının geçtiği
...
Bir saniye sonrasını bile bilemediğimiz
Bu hayatta,
Kendimizi bu kadar ciddiye almamız
Nasıl da gülünç oysa...
Suskunluğun bütün lehçelerinde,
Uykusuz konakladım.
Yurdum bildim göçebeliği.
Vurdum kendimi yine yollara.
Zamanı bıçak gibi bölen bir acıda,
Öylece don...
Bazen bir şarkı çalar ve bulunduğun konumu sana hatırlatır ;
Beni sorarsan şahitsiz suçlar gibi
Kınalı kanadı kırılmış kuşlar gibi
Yazı gelmeyen uzun ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok