Odalarımızın bakışmasıyla başladı bendeki
Bir bedene ulaşma arzusu
Ellerim yüzüne değdikçe
Öpme isteği nüksetti
Sadece doyasıya öpmek
Sınırsız süresiz
Doyasıya
Yüzünü kağıda aktardım sonra
Kahve tonlarda boyalarımla
Düştü boyalarım
Bir tanesi eksikti
Başka eksilmesin dedin topladın boyalarımı
Yüzünün çizgileri çizgilerimle birleştikçe
Yaradandan en büyük dileğim oldu yüzünü öpebilmek
Yaradan izin verdi buna
Sabahının erken gelmesi gereken bir gecede sarmaladın beni
Seni bir kere öpmeyi deneyimlemek
Bir kolun omuzlarımı
Diğeri belimi kavradı
Buluşuverdik küçük uykularımızın arasında
Ellerim kıvırcık saçlarını karıştırdı
Kucağına yatırdın beni
İşte şimdi bebeğim oldun dedin
Bebeğim
Bebeğin
Bebeğini neden bıraktığını bir türlü anlayamadım
Yaşlarını gözpınarlarında tutamayan bebeğin
zırıl zırıl ağlıyor şimdi
Seni oyalamak için kullandığım beş dakika dahalar tükenince
Bir öpücükle ayrılmaya mecbur oldum
En ruhsuz karşılığından anladım geleceği olmayan bir gece olduğunu
Kabullenmesi zor oldu
Bir daha görüşmeyeceğimiz hissiyle ayrıldım odandan
