Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Sonsuz ihtimalden yalnızca birisin,
öylece dikiliyorsun gecenin koynunda,
her şeye meydan okur gibi,
hiçlikten kaçar gibi kaldırıyorsun başını,
alnın açı...
bu gecenin bitmesiyle birlikte sabaha karşı uyanışını gerçekleştirdi güneş. içimde bir yerlerde kırıldıkça birleştirdiğim parçalarım benliğime batıyor gibiyd...
Ya istenmeyen evlatsak sadece bir kaza kurşunu? Bir şey denerken sonucun hiç beklenmeyen tarafıysak. Tanrı dünyayı isteyerek mi yarattı yoksa şu meşhur büyük...
Fark ediyorum yaşamı. Herkes gerçek. Değiliz bir similasyonda, herkesin kafası karışık yaşamla. Herkesin derdi var, bir çoğu ne olduğuna benim kadar kafayı t...
Bir gün, bir yağmurla garip garip
Çoluğu çocuğu terk edeceğim.
Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladım
Alıp başımı gideceğim.
Asır yirminci asırdır, ...
Bir oda kaldı geriye
Penceresi kırık.
İçerisinde tahta kurtlarına esir olmuş bir sandalye
Üzeri örtük
Eskiden yaşanılan şen şakrak anılar yerine
Tozda...
Ezberler mi insan
Uyurken dudaklarını biraz büzdügünü genelde soluna dönüp yattığını
Çayı şekerli içtiğini ve gözlerinin renginin ışıkta biraz açıldığını...
unutmak istiyorum mesela
adını, sanını, nerede nasıl davrandığını
nelere gülüp nelere ağladığını
ettiğin tereddütleri, yaşadığın pişmanlıkları
bizden ya...
Her şey için. Kimi zaman hiçlik için. Kimi zaman boşluk için. Hem de çok az kaldı. Sadece az kaldı. Neden biliyor musun? Çünkü her şeyi, olacak şeye ramak ka...
Hani her acı zamanla geçerdi?
Geçen zaman oldu, bitense ben.
Ne yaptın, nasıl yaptın?
Yokluğunla bir aşığın canına nasıl kıydın?
Oysa sadece sevmiştim se...
Hastanenin önünde bekliyorum. Hayallerimde artık ikonik hale gelmiş o yerin kapısının önünde. Sağ yukarıdan gelecekler biliyorum ama o nasıl bir bekleyiş? Mi...
Ben şair değilim...
Düşerim şiirin yamaçlarından.
Alışmışım bir kere dünyaya,
Dökülür şiir avuçlarımdan.
Şair değilim ben...
Kalemin hükmü yoktur bende....
“bana bir mektup yazar mısın?” dedin. karşılıklı otururken. hatırlar mısın? “ne duymak istiyorsan söyleyeyim” demiştim. “olmaz” dedin. “her an okuyabilmeliyi...
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı o gecede
Bende yetersizim
Düşüncelerin asıldığı o gecede
Bende yetersizim
Zamanın geçtiği
Ama senin bir türlü geçemediğ...
Ölüm beni anlamanız için tek çareyse hayatta
Gelmem bir daha bu çaresiz hayata
Ne gerek var bu kadar anlamlı hayata
Tek çare ölümse bu anlamsız hayatta
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok