Ölümü çağırıyor(um).
İstediği biçimde var olmanın yolunu bulamayan egom
Hiç var olmamayı seçiyor artık
Ölümü çağırıyor.
Ve ben
Kıyısındayım nihilizm uçu...
Bekliyorum ben
Ben yalnızca bekliyorum yalnız başıma
Yaşamaya devam etme tercihimi içeren kontratı yeniliyorum her yeni gün
Ve her yeni gün sorguluyorum h...
İçimde ölüm sessizliği…
Bu aralar ölüm kavramının kancalarının, zihnime diğer her şeyden daha çok saplanıyor olmasının tüyler ürpertici ve donuk atmosferi
...
Hiç böyle hayal etmemiştim çocukken
Hiç hayal etmemiştim böyle bir insana dönüşeceğimi
Böyle bir hayat yaşayacağımı ya da hayatımı böyle yaşayacağımı
Böyl...
İçten içe, sessizce dökmekte olduğum gözyaşlarımın her bir damlası;
Yaşanmışlıkların anısına duyduğum özleme değil,
Yaşanmamışlıkların bir gün benim için ...
Sinir harbi içerisindeyim son zamanlarda
Her şeye ve herkese karşı
Bir türlü değişmeyen, dönüşmeyen hayatımın sözde düzenine, hakiki düzensizliğine
Ne...
Günübirlik yaşamak hayatı, artık
Yirmi dördün sırasını yirmi beşe savmasına az buçuk bir zaman kala
Uyandığım her yeni günü öyle böyle geçirmeye bakmak yal...
Çocukken bir yere gitmek istemediğimde
Evin dış kapısına yapışırdım ellerimle
Öyle bir sıkı tutunurdum ki
Ayaklarımdan çeke çeke ayırmak zorunda kalırdı b...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok