Burak Toprak
@buraktoprak
Askıda kalan mutlulukları toplamakla görevli kimse.
korkularımı tırmalayan
içimi kaplamış perdem
sahnem içimde durur
ikiye ayrılır dertten
geçmiş önlere oturmuş
beni izler yekten.
gülüp gülüp susuyorsun...
odan bir hap gibi yutar seni
başında hep o tanıdık ağrı çilesi
için döner durur
kendi yüzüne tükürür
sesin eğilir
ve kamçılar acı yüzünü
hınçla atlayıp...
Aynı günün sabahı karşılaştım onunla. Apartman boşluğundaki o saçma aynada görmüştüm onu.
Evden çıkıp kaldırımda yürümeye başladığım anda kafamın içinde ...
Çevremi aşmayan bir güven endeksim var. Değerlerimin örtüşmediği insanlara karşı yabancı kalmaya çalışıyorum. Yüreğime girecek olan insanların öncesinde aklı...
“Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum.”
Aynanın kendime bakan tarafındayım. Dün akşam “tam” olarak ne düşündüğümü hatırlamıy...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok