Şeyda Nur Balta

Kar beyaz düşler

Gidiyorsun kurulan tüm yolları yıkıp,

Belki düştün en sevdiklerinden..

Kimseyi göremedin ama unutuyorsun.

Paramparça tüm hayallerin,

Ya...

Kötü bir düş gibi

Yalın ayak sokaklarda, yürüyor

Kitabın son sayfasını görmeden kapatmış

Sonsuz ama sonu var gibi

Bilmiyor, susuyorlar sadece.

Hepsi yal...

Dökülmüyor artık dudaklarımdan o sözler..

Öylesine koyu bir karanlığa daldım..

Unuttum acıtan bazı şeyleri.. Herşeyi..

Umursamazlığın duvarına baktım..

K...

Ve sen hiç görmedin beni..

O kadar..

Yalnızım ve bir o kadar yalnız..

Yine de sen..

Sen işte..

Her şeyin sonu sen

Her yolun sonu yine sen.

Seni yol bildiğimden tüm hırçınlığım..

Her gidişin yalnızlığımın kanıtı oldu aslında..

Ama gözlerin adam..

Gözlerinde evimi görüyorum.

Bir o kadar yıkılı...

Söyleyemediklerini sustun kadın sen.

Sonra mı..

Sustun..sustun..

Ve hep sustun.

Sonra yıllar geçti ömründen..

Sen fark ettin..

Unutulmuş, farkedilmemiş...

Annem, 

Yaralı kızların.. gözleri yaşlı,

Hayatın tüm acımasızlığı, 

Çökmüşken omuzlarına.

Bir o kadar güçlü..

Unutulmuş gülüşleri hatırlar olduk.

Seni,...

Say ki yıkıldı tüm şehrin sokakları...

Kıyamet koptu da yok oldu bütün ışıklar...

Yitip gittim işte öyle..

Kırık... Uzak... Soğuk...

Hislerimi arıyorum s...