Kemal Cengiz

Ben,

İnan bilmiyorum kaç dilde sevdim seni

Kaç kez yağız bir delikanlı oldum

Sokaklara vurdum kendimi...

Sen,

İnan bilmiyorsun kaç dilde öptüm seni

K...

Bir şiir kaldı ceketimin cebinde

Yıllar var ki içinde sevdam saklı

Bir şiir ki

Müthiş kavgaların mahşerinde

Ne kadar sevda varsa o kadar yasaklı

Her yol ayrımımız bir kışa denk geldi

Çekip götürdün bahar gözlerini üzerimden

Bir vefa olsun hiç değilse bu son gidişin

Ne olurdu her defasında habersiz ...

Ay vurmuş geceye

Ay vurmuş suya

Ve ben yine hasret

Vuslat gözlerinde uykuya...

Ben ki mevsimlerden yaz

SEVDAlardan ayazdım

Ben ki sofralarda bir yudum beyaz

Makamlardan derd-i hicazdım

Bir amansız kavga ki

Yaşayıp durdum en uçlarından

Öyle güzel şavkıdın ki gecelerime

Bembeyaz sular içtim avuçlarından

Gözlerin düştü aklıma

Geceme vuran demleriyle

Sözlerin düştü aklıma

Aşkın bütün erdemleriyle

Bir şiir büyür içimde

Bütün kelimelerin çocukluğuyla...

Ağzında kahve kokusu olsun

Falımın kıvrımlarında dudakların

Bir omzun açıkta söyleş benimle

Sarhoşluğun ise

Çıplak omuzlarıma yaslanışların ...

Bir kadın dökülür

Kendi taze saçlarından...

Bir gece sökülür

Sevda kokulu yamaçlarından...