Aytekin Acuner

Solmakta bir İstanbul akşamında

Bu kumsal, bu deniz, bu martı, ada

Ortaköy, Emirgan, Kuzguncuk, Moda

Ben İstanbul'u geri istiyorum

Mehtabı ıssızdı, gecel...

İsmiyle müsemma

Dudaklar kızıl gül

Gerdanı nergis

Ellerin mimoza açmış

Göğüsler begonvil.

Ne sisli bir sabahtır

Ne de gün güneş

Her daim geçer içinden

Hani sarı beyaz bacalı

Beyaz bir melek gibi

Vapurlar şiirimden

Geçende

Hiç tadın yok dedi

Bir dostum

Ne yumurtalı piyazım

Ne soğansız menemen

Rakıda balık olmayı denedik

Onu bile olamadık mirim

Yaşlanıyoruz ya o d...

Söyleyemiyorsam sen anla

Dudaklarımda isminin notaları

İçimde öylesi bir haykırış

Dilimin ucuna kadar ismin

Yok söyleyemem asla

Yakar hücremi her yerind...

Bir fotoğraf karesi

Kadar yakın

Gerçekler

Kadar uzak

Bir sevda

Kadar yakın

Dünyalar

Kadar uzak

Bir şiir

Kadar yakın

Sensizlik

Kadar uzak

Ben

Kad...

Yarım kalmış bir şiir,

Üzerinedir sevdanın

İnanmıyorsan sor

Uçan yalıçapkınına

Ya da sudaki balığa

Masmavi denize

Dalgalandığı günden bilir

Rüzgara es...

Sana bir şiir yazdım

Sevdalım,

Hat boyunda

İpe dizilmiş balık

Kara tren, uçar duman

Yalnızlık.

Hayat mavi, masmavidir.

Böylece sürer hayat.

Gün gelir, gün geçer,

Zaman bizlere özgü bir şey.

Ne zaman ki kehribar rengi,

Düşüverir havaya.

İşte o zam...

Bir söylenti bizlere,

Üstümüze alınmadık.

Rüzgarı gelip geçti,

Götürdü bizden birini,

Uğramış bize de ayrılık.