Tanrıya veya türevlerine inanmayan biri olarak anlam arayışını bugüne kadar çok kez kazdım, oydum fakat bir anlama ulaşamadığımı üzülerek söylemeliyim. Peki bu süreç sizin için ne şekilde ilerliyor?
Hayatın anlamını düşündüğümde eskiden kendim odaklı düşünür işin içinden çıkamaz ve anlamsız işte derdim (iç sesimde). Bugünlerde ya da bir süredir düşünüyorumda sadece ben değil dışarı çıktığımda gördüğüm onca insan ve gözümle bile göremediğim onca canlı hepimiz ne için burdayız. Ve bunların ardından sık sık aklıma gelense tüm bunlar sanki bi oyunmuş fikri. Çünkü anlamsız geldikçe oyuna benzetiyosun oyunlar anlamsız sadece biraz vakit geçiriyorsun onunla o kadar yaşamakta aynı buna benziyo ve aslında oyun gibi olması dahada çok şurdan kaynaklı>> kimse ama hiç kimse gerçekten buraya(yaşama) gelmeden öncesi var mıydı burda gerçek anlamda ne için var ya da varız bu kadar büyük bi evren neden var bu kocaman soruların hiç birini bilmiyor. Ben bu soruları yavaş yavaş içimden tekrar ediyorum, insanlar unutuyor gün içindeki işleri arasında"aslında neden yapıyorlardı tüm bunları asıl kaynak ne"
Sorular benzer ama cevap hiç yok(gerçekliği veren bir cevap). Sadece biz kendimize uyan bi cevabı kabul edebiliriz tabi ama bu gerçekten bir insanı nasıl tatmin eder.
Ben tüm bu arayışın sonunu getiremem ve bir cevap bulamam sadece daha fazla soruyla tekrardan yoluma devam ediyorum.
Önemli bi soru daha var aslında "gerçeklik nedir?" anlam en temeliymiş gibi görünüyo en başta ama düşünülürse gerçeklik en ön planda olması gereken şey gerçek olan yer veya şey bu yaşam değilse anlamda bulunmuş olsa dahi anlamsızlaşır. Gerçeği nasıl test edebilirizki?
Ben bu düşüncelerden genelde bu şekilde çıkamıyorum buraya kadar okuduysanız tebrikler ve umarım sıkılmamışsınızdır. Bilmiyorum kelimesi hayatımı özetliyor olabilir aslında çünkü gerçekliği birlmiyorsak biliyorum dediğimiz her şey bir varsayım.